ทุกอย่างดูจะเหมือนเรียบร้อยเป็นชีวิตปกติของหญิงวัย 66 ปีทั่วไป
จนกระทั่ง เช้าวันธรรมดาวันหนึ่ง ในขณะที่ป้าเดินออกกำลังกายในหมู่บ้านกับเพื่อน ๆ ตามปกติ
ป้าเริ่มมีอาการเจ็บแปล๊บ ๆ ที่ข้อเข่า แต่ก็เข้าใจว่าน่าจะมาจากอาการปวดเมื่อยเหมือนทุกที
ป้าจึงหันไปบอกลาเพื่อน ๆ แล้วขอตัวกลับก่อน เพราะไม่อยากฝืนสังขารเดินทนเจ็บต่อไป
จากนั้นเมื่อกลับมาถึงบ้าน ป้าก็อาบน้ำล้างตัวและเตรียมตัวไปจ่ายตลาดตามปกติ
แต่การจ่ายตลาดครั้งนี้กลับไม่ปกติเหมือนเคย
อาการปวดเข่า รู้สึกเสียวแปล๊บ ๆ ขณะเดินเริ่มทวีความรุนแรงขึ้น
ทำให้ป้าต้องรีบซื้อของเท่าที่จำเป็น
เดินต่อได้ไม่นานก็ตัดสินใจกลับมาบ้านทันที
ตอนนั้นมีอาการปวดเข่ามาก แทบจะลุกไม่ขึ้น
อาการจะเป็นแบบขาจะขยับไม่ได้ เหมือนข้อมันล๊อคอยู่